Η γλυκόριζα είναι ένα φυτό ευρέως διαδεδομένο στην περιοχή της Ασίας και της Ευρώπης. Έχει καταγωγή από τη Νοτιοδυτική Ασία και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και συγκεκριμένα από την Ιταλία, την Ισπανία και την Περσία, ενώ καλλιεργείται πλέον εκτενώς σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Ελλάδα, τη συναντάμε αυτοφυή στην περιοχή της Μακεδονίας αλλά και σε άλλες περιοχές.
Βασικό συστατικό της γλυκόριζας είναι η γλυκυριζίνη, η οποία είναι 50-60 φορές πιο γλυκιά από την κοινή κρυσταλλική ζάχαρη. Η γλυκόριζα περιέχει στερόλες, φλαβονοειδή, πολυσακχαρίτες, κουμαρίνη και ασπαραγίνη. Επιπλέον, περιέχει γλυκυρριζικό οξύ, ενωμένο με άλατα του ασβεστίου και του μαγνησίου, καθώς και στερινοειδείς ορμόνες (φυτοοιστρογόνα).
Η γλυκόριζα χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την αντιμετώπιση των παθήσεων του γαστροπεπτικού, του αισθήματος καύσου, της δυσπεψίας και της γαστρίτιδας. Θεωρείται ως μία παραδοσιακή μέθοδος αντιμετώπισης των συμπτωμάτων του άσθματος, του ξηρού βήχα και του θωρακικού άλγους, καθώς θεωρείται πως δρα ως αποχρεμπτικό, αντισπασμωδικό, αντιφλεγμονώδες, αντιικό και ήπιο ηπακτικό μέσο.
