Η cascara, γνωστή ως "ιερός φλοιός" ή cascara sagrada, λαμβάνεται από το φλοιό του γηγενούς δέντρου Rhamnus purshiana της Βορειοδυτικής Αμερικής. Η σκόνη του φλοιού χρησιμοποιείται παραδοσιακά από τους αυτόχθονες κατοίκους της περιοχής για την ενίσχυση της περισταλτικότητας του παχέος εντέρου.
Περιέχει γλυκοσίδες του ανθρακενίου (κασκαροσίδες A, B, C, D, E, F, αλοΐνες Α και Β καθώς και οι χρυσαλοΐνες Α και Β, μείγμα από Ο-γλυκοσίδες του υδροξυανθρακενίου που περιλαμβάνουν μονογλυκοσίδες της αλοεμοδίνης, χρυσοφανόλης, εμοδίνης και physcion) και άλλα συστατικά όπως λινελαϊκό οξύ, μυριστικό οξύ, συριγγικό οξύ, λιπίδια, ταννίνη, ρητίνη.
Η cascara κατέχει ήπιες καθαρτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται κατά της δυσκοιλιότητας. Η δράση της αυτή οφείλεται στους περιεχόμενους κασκαροσίδες (cascarosides). Κλινικές μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε ηλικιωμένα άτομα επισημαίνουν ότι η αγωγή με cascara, συγκρινόμενη με τη χορήγηση εικονικού φαρμάκου (placebo), οδηγεί σε ανακούφιση της δυσκοιλιότητας και αυξάνει την κινητικότητα του εντέρου.
